Küçük Aptal

Siz hiç yerlerde sürünmekten kafanızı  kaldıramayıp gökyüzünün mavisini görememek nasıl bir his düşündünüz mü? Başınıza  ilmek ilmek çorap örüp kendinizi içine sakladığınız oldu mu hiç? Sonra başkalaşıp bambaşka biri olduğunuzda nihayet, ömrünüzün bir gün olmasının telaşını yaşadınız mı?

Ben, artık kozamdan çıktım yepyeni ve çok da göz alıcı biri oldum dediğim anlarda miadımın bir gün olması gerçeği ile yüzleşip yine içime kapanırım. Ama  ah benim hercai yüreğim, her defasında alacalı kanatlara aldanır ve yine yeni yeniden küllerinden doğar.

Huyum kurusun.

-De hali

Neden bende bu kadar ısrar ediyorsun, diye sordu adam.

Omuz silkti kadın bilmem ki der gibi, sonra gözlerini kaçırdı.

Halbuki bal gibi biliyordu cevabı ama söylese büyüsü kaçacaktı. 

Sustu. 

Durma hali

Sakinleşme vakti artık...

"O kadar da değil" zamanı.

"Sen kendini ne sanıyorsun" demleri.

Bazen insan kendini o kadar ustalıkla kandırıyor ki değme kalpazanlar saygı duruşuna geçiyor. 

Kendini ait hissetiği yer, aslında olmak istediği ama olamadığı yer ya hani insanın, sanırım ondan bu aldanış. Hep orada, ait olduğuna inandığı yerde  olmayı hayal ettiği için  her satır arasını  adeta birer işaretmiş, sanki her  şey oraya varmak içinmiş gibi hissetmesi bundan. Kandırmayalım kendimizi daha fazla. 

Gerçek ise şu ki; ne biz oradayız ne de oradakiler burada... 

Sus saati şimdi...

Monolog

- Derdini, tasanı, içindeki tüm  boşlukları hatta biraz da fazlalıkları attın bir dipsiz kuyuya şimdi de başında oturmuş bir cevap bekliyorsun. Duyacağın cevap kendi sesinin aksinden ötesi olmayacak bilesin.
Acımasız deme bana hakikati söylüyorum. Hakikatin tatlı olduğu bir örnek vermek isterdim sana ama gelmedi aklıma şimdi ve zaten konumuz da bu değil. Acaba kalan son gücünle doğrulsan ve kalksan kuyunun başından, nasıl olur? O kapkara deliğe baka baka yazık ettin gözlerine, kuruttun iyice... kaldır kafanı bak  biraz etrafa. Bulunduğun tepeden bakınca göreceksin, manzara güzel aslında... Hadi ama zorla yaptıramam ki bunları, senin gayret etmen gerek. Dizlerinin üzerinde durup beklediğin için ilk adımların biraz zor olacak ama korkma düşmeyeceksin.  Düşmek kolay değil çünkü teslim olmadıkça. Bahanelerinin hepsi tükenmedi mi? Yarattığın dünyadan kaçmak için birini çağırdın ve o geldi, bu da mı yeterli değil? Daha ne olmasını bekliyorsun? Hadi!