Monolog

- Derdini, tasanı, içindeki tüm  boşlukları hatta biraz da fazlalıkları attın bir dipsiz kuyuya şimdi de başında oturmuş bir cevap bekliyorsun. Duyacağın cevap kendi sesinin aksinden ötesi olmayacak bilesin.
Acımasız deme bana hakikati söylüyorum. Hakikatin tatlı olduğu bir örnek vermek isterdim sana ama gelmedi aklıma şimdi ve zaten konumuz da bu değil. Acaba kalan son gücünle doğrulsan ve kalksan kuyunun başından, nasıl olur? O kapkara deliğe baka baka yazık ettin gözlerine, kuruttun iyice... kaldır kafanı bak  biraz etrafa. Bulunduğun tepeden bakınca göreceksin, manzara güzel aslında... Hadi ama zorla yaptıramam ki bunları, senin gayret etmen gerek. Dizlerinin üzerinde durup beklediğin için ilk adımların biraz zor olacak ama korkma düşmeyeceksin.  Düşmek kolay değil çünkü teslim olmadıkça. Bahanelerinin hepsi tükenmedi mi? Yarattığın dünyadan kaçmak için birini çağırdın ve o geldi, bu da mı yeterli değil? Daha ne olmasını bekliyorsun? Hadi!